Μάτια Ερμητικά κλειστά - Eyes Wide Shut (pt. II)

Τα κρυφά μηνύματα στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά” του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (pt. II)

Το δεύτερο μέρος αυτής της σειράς των άρθρων σχετικά με τα “Μάτια Ερμητικά κλειστά” ρίχνει μια πιο προσεκτική ματιά στην μυστική εταιρεία της ελίτ που ανακαλύφθηκε από τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας, Μπιλ Χάρφορντ, και δείχνει πώς μοιάζει με τις πραγματικές οργανώσεις της ζωής. Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ προσπαθεί να προειδοποιήσει τον κόσμο για την απόκρυφη ελίτ και τους διεφθαρμένους τρόπους της; Σημείωση: Συνιστάται να διαβάσετε πρώτο, το πρώτο μέρος αυτής της σειράς . Στο πρώτο μέρος αυτής της σειράς για το “Μάτια Ερμητικά κλειστά”, μελετήσαμε τους κύριους χαρακτήρες της ταινίας και τον συμβολικό κόσμο του Στάνλεϊ Κιούμπρικ που δημιουργήθηκε γύρω τους. Είδαμε ότι ο Μπιλ και η Αλίκη Χάρφορντ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι της ανώτερης τάξης που δεν είχε ανοσία στους πειρασμούς της μοιχείας. Είδαμε, επίσης, ότι το ζευγάρι ήταν σε επαφή με το ανώτερο κλιμάκιο-της Νέας Υόρκης και τους παρακμιακούς τρόπους τους- ένας κόσμος που συναρπάζει τον Μπιλ, αλλά και πως έχει μια σκοτεινή πλευρά, αυτή που κρατά μυστική από το κοινό. Σε αυτό το άρθρο, θα μεταβούμε κατευθείαν στο πιο ανησυχητικό μέρος της ταινίας: Στο τελετουργικό της μυστικής εταιρείας.

Όταν ο Μπιλ μαθαίνει ότι η σύζυγός θεωρείται ότι τον απατά, ξεκινά μια παράξενη σειρά από συναντήσεις (που θα αναλύσουμε στο τρίτο και τελευταίο μέρος αυτής της σειράς), για να καταλήξει τελικά σε ένα πολυτελές σπίτι στο Λόγκ Άιλαντ, όπου συναντά μία μεγάλη συγκέντρωση ανθρώπων με καλυμμένα τα πρόσωπα σε μια απόκρυφη τελετουργία. Επειδή ποτέ δεν κινήθηκε σε αυτή την μυστική κοινωνία, ο Μπιλ δεν έπρεπε καν να γνωρίζουν ότι υπήρχε, πόσο μάλλον να συμμετέχε σε μία από τις «συναντήσεις» της. Πώς έμαθε λοιπόν για αυτή τη συνάντηση; Λοιπόν, ένα μικρό πουλάκι του το είπε. 

Ο Νίκος Αηδόνης (Nick Nightingale)

Σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια της παράξενης νύχτας που πέρασε έξω, ο Μπιλ συναντά τον παλιό του φίλο τον Nick Nightingale στο τζαζ καφέ Σονάτα (jazz cafe). Ο επαγγελματίας πιανίστας αποκαλύπτει στον Μπιλ ότι μερικές φορές προσλαμβάνεται από μυστηριώδεις ανθρώπους για να παίξει, με δεμένα μάτια, σε μυστηριώδη μέρη που είναι γεμάτα από όμορφες γυναίκες. Αυτό το ζουμερό κομμάτι των πληροφοριών προκαλεί τον Μπιλ στον υψηλότερο δυνατό βαθμό, διότι, δεδομένης της συνομιλίας του με τη σύζυγό του, φαίνεται να ψάχνει για κάποιο είδος ... εμπειρίας. Ο Νικ τελικά κάνει ένα μεγάλο λάθος (;) και συμφωνεί να παράσχει στον Μπιλ όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για την πρόσβαση στο χώρο. 

Το αηδόνι είναι το είδος των πτηνών που είναι γνωστό για το τραγούδι το βράδυ, ακριβώς όπως ο Nick Nightingale "τραγουδά" μυστικές πληροφορίες κατά την έναρξη της μοιραία νύχτας με τον Μπιλ. Ο κωδικός πρόσβασης για να εισαχθεί στο τελετουργικό είναι "Fidelio", που σημαίνει "πιστός", που είναι το κύριο θέμα της ταινίας. Το πιο σημαντικό, όπως επισημαίνει και ο Nightingale, το "Fidelio" είναι το όνομα μιας όπερας που γράφτηκε από τον Μπετόβεν για μια γυναίκα που θυσιάζει τον εαυτό της για να απελευθερώσει τον άντρα της από το θάνατο, αφού βρίσκεται φυλακισμένος ως πολιτικός κρατούμενος. Αυτός ο κωδικός πρόσβασης προαναγγέλλει τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια της τελετουργίας. Αφού πάρει τις λεπτομέρειες από τον Nightingale, ο Μπιλ νοικιάζει ένα κοστούμι σε ένα κατάστημα που ονομάζεται «Ουράνιο Τόξο» (περισσότερα για το κατάστημα στο επόμενο άρθρο) ... και στη συνέχεια προχωρά για να πάει στο Somerton, το κτήμα, όπου πραγματοποιείται το πάρτι. 

Η Απόκρυφη Ελίτ

Το απόκρυφο τελετουργικό λαμβάνει χώρα στο Somerton, στο Long Island. Το κτίριο που χρησιμοποιήθηκε για να κινηματογραφήσουν την εξωτερική σκηνή είναι το Mentmore Towers στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η τοποθεσία που έχει επιλεχθεί για να κινηματογραφήσουν τις σκηνές της ελίτ είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. 

Το Mentmore Towers χτίστηκε τον 19ο αιώνα ως εξοχική κατοικία για ένα μέλος από τα πιο γνωστά και ισχυρά της ελίτ οικογένειας του κόσμου: Τους Ρότσιλντ. 

Με την επιλογή αυτής της θέσης, ο Κιούμπρικ προσπαθεί να δείξει στο κοινό του το "πραγματικό κόσμο" που είναι ισοδύναμος με την υπερ-ελίτ που αποκαλύπτεται στην ταινία; Παρεμπιπτόντως, το όνομα της σύνδεσης του Μπιλ με την ελίτ, ο Βίκτωρας Ζίγκλερ, είναι Γερμανο-εβραϊκής καταγωγής, όπως και οι Ρότσιλντ. Έχει τεκμηριωθεί ότι οι Ρότσιλντ συμμετέχουν πραγματικά σε εκδηλώσεις μασκοφόρεμένοι σε εκδηλώσεις πολύ παρόμοιες με αυτές που εμφανίζονται στο Μάτια Ερμητικά Κλειστά. Εδώ βρίσκονται σπάνιες φωτογραφίες που ελήφθησαν από ένα πάρτυ το 1972 που δόθηκε από την Marie-Hélène de Rothschild.

 

Η Βαρόνη Marie-Hélène de Rothschild και ο Βαρόνος Alexis de Redé σε ένα πάρτι του 1972. Οι προσκλήσεις τυπώθηκαν σε αντίστροφη γραφή. Αναρωτιέται κανείς αν αυτό το πάρτυ "εκφυλίστηκε" σε κάτι που μοιάζει με αυτό που φαίνεται στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά”. Στην ταινία, όταν ο Μπίλ μπαίνει στο αρχοντικό, αναμιγνύεται με ένα πλήθος μεταμφιεσμένων ανθρώπων που σιωπηλά βλέπει το τελετουργικό. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους φαίνεται να αναγνωρίζει αμέσως τον Μπιλ (ή το γεγονός ότι ο ίδιος δεν ανήκει εδώ).

 

Ένα ζευγάρι φορώντας βενετσιάνικες μάσκες (πιο συγκεκριμένα τις μάσκες «θηλυκός γελωτοποιός" και "Bauta"), στρέφεται αργά προς τον Μπιλ και κάνει νεύμα με ένα πολύ ανατριχιαστικό τρόπο. Είναι ο Βίκτωρας Ζίγκλερ και η σύζυγός του; Ίσως. Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ θέλει να κρατήσει τα πράγματα μυστηριώδη. Οι Βενετσιάνικες μάσκες είχαν αρχικά φορεθεί κατά τη διάρκεια της ιταλικής Αναγέννησης του Ελληνικού πνεύματος στη Βενετία και ήταν ένας τρόπος για την ισχυρή ελίτ της εποχής για να επιδοθεί σε ακολασίας χωρίς συνέπειες. "Αν και η ακριβής προέλευση της παράδοσιακής χρήσης της μάσκας δεν μπορεί να είναι γνωστή με βεβαιότητα, (αν και η μάσκα ανήκει στο Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο και τις Διονυσιακές τελετές) η επικρατούσα θεωρία λέει κάτι σαν αυτό: αρχίζοντας από την ιταλική Αναγέννηση του Ελληνικού πνεύματος, η Βενετία ήταν μια εξαιρετικά πλούσια και ισχυρή εμπορική αυτοκρατορία. 

Η θέση της στη Μεσόγειο θάλασσα την άνοιξε σε μια μυριάδα εμπορικών ευκαιριών σε ολόκληρη την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μικρά Ασία και το ισχυρό ναυτικό της επέτρεπε να ασκήσει τη στρατιωτική δύναμη που χρειάζεται για να υπερασπιστεί τον τεράστιο πλούτο της. Σε μια πόλη-κράτος τόσο ευημερούσα, είναι ένα μικρό θαύμα ότι η Βενετική κοινωνία είχε ταξική εμμονή και αυστηρή στρωματοποίηση. Η κοινωνική θέση ενός ιδιώτη ήταν πάρα πολύ σημαντική για την τοποθέτηση ολόκληρης της οικογένειάς του και έτσι φυσικά η πίεση να ενεργήσει σύμφωνα με τους κοινωνικούς θεσμούς που διέπουν την κοινωνική θέση κάποιου, ήταν τεράστια και ασφυκτική. Οι Ενετοί, λέει η θεωρία, υιοθέτησαν την πρακτική να φορούν μάσκες και άλλες μεταμφιέσεις κατά την περίοδο του Καρναβαλιού ως ένας τρόπος για την αναστολή της άκαμπτης κοινωνικής τάξης. 

Κάτω από τον μανδύα της ανωνυμίας, οι πολίτες της Βενετίας μπορούσαν να χαλαρώσουν τις αναστολές τους, χωρίς το φόβο των ποινών. Οι Μάσκες είχαν κερδίσει τόσο πολλή δημοτικότητα και οι mascherari (κατασκευαστές μάσκας) τιμούντο ως συντεχνία στην Βενετσιάνικη κοινωνία. Ωστόσο, καθώς η φήμη του Βενετσιάνικου Καρναβαλιού εξαπλώθηκε παγκόσμια, όλο και περισσότεροι ξένοι συρρέουν στην πόλη κάθε χρόνο για να λάβουν μέρος στους εορτασμούς. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η γιορτή του Καρναβαλιού γινόταν όλο και πιο χαοτική και ανήθικη μέχρι την πτώση της Βενετίας κατά τον 18ο αιώνα. " - Geoffrey Stanton, Οδηγός για τις Μάσκες του Βενετσιάνικου Καρναβαλιού Από τότε, οι βενετσιάνικες μάσκες έχουν χρησιμοποιηθεί από τους κύκλους της ελίτ και έχουν γίνει κάπως ένα σύμβολο της σκοτεινής απόκρυφης φιλοσοφίας της. Ακόμη και η βρετανική βασιλική οικογένεια φαίνεται να απολαμβάνει τον ίδιο τύπο με μάσκες και ανάλογες εκδηλώσεις.

 

Πρίγκιπας Κάρολος και η Δούκισσα Καμίλλα στο Clarence House με μάσκες Bauta. Σε αυτή τη συγκεκριμένη Βασιλική εκδήλωση συμπεριλαμβάνονται μασκοφόρες γυναίκες που ΔΕΝ ήταν ντυμένες όπως αυτές στο τελετουργικό του “Μάτια Ερμητικά κλειστά”.

 

Μοντέλα στο πάρτι που πραγματοποίησε η βασιλική οικογένεια. Είναι προφανές ότι ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ επιλέγει προσεκτικά την τοποθεσία που ανήκει στους Ρόθτσιλντ και διαλέγει τις μάσκες που φοριούνται από τους συμμετέχοντες στο τελετουργικό, απηχώντας τις οικογένειες της πραγματικής ζωής και τις εκδηλώσεις τους.

Η τοποθεσία του τελετουργικού Όταν ο Μπιλ μπαίνει στο Somerton, τα πάντα σχετικά με την ταινία αλλάζουν. Δεν υπάρχουν πια τα πολύχρωμα φώτα των Χριστουγέννων ούτε και έντονες διακοσμήσεις. 

Αντί για την αδιάκοπη φλυαρία των φτωχών και των απόρων, εδώ υπάρχει ακινησία και σιωπή.

Κοιτώντας απ' ευθείας στην κάμερα (και τους θεατές της ταινίας), οι μάσκες είναι ανατριχιαστικά σιωπηλές αλλά μας υπενθυμίζουν ενοχλητικά δείχνοντας τα "πραγματικά πρόσωπα" της ελίτ. Σημειώστε ότι η πολυπρόσωπη μάσκα στα αριστερά είναι παρόμοια με εκείνη που φοριέται στο παραπάνω Βασιλικό πάρτι. Η μουσική στην ταινία αλλάζει δραστικά. Το τραγούδι που ακούγεται στο βάθος ονομάζεται “Backwards Priests” («αντίστροφοι ιερείς») και αφορά μια Ρουμανική Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία που παίζεται αντίστροφα. Η αντιστροφή των ιερών αντικειμένων είναι χαρακτηριστικό της μαύρης μαγείας και των σατανικών τελετών. Παίζοντας αυτή τη χριστιανική λειτουργία προς τα πίσω λίγο πριν την πορνεία, δηλώνει ο Κιούμπρικ ότι η ελίτ δεν είναι τίποτα λιγότερο από σατανική.

Εδώ βλέπουμε τον Nick Nightindale να παίζει το τραγούδι “Backwards Priest” "αντίστροφα ιερείς», που σημαίνει ότι οι άνθρωποι στο τελετουργικό ακούν στην πραγματικότητα αυτή τη μουσική και ότι το όλο θέμα είναι χορογραφημένο πάνω σε αυτό. Ο Nightindale έχει δεμένα τα μάτια, επειδή οι "έξωθεν", οι βέβηλοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις αποκρυφιστικές τελετές της ελίτ. 

Οι εσωτερικές σκηνές γυρίστηκαν στο Elveden Hall, μια ιδιωτική κατοικία στο Ηνωμένο Βασίλειο που έχει σχεδιαστεί να μοιάζει με ινδικό παλάτι. Όταν οι "γιορτές" ξεκινούν, παίζει στο παρασκήνιο ένα τραγούδι των Ταμίλ που ονομάζεται «Μετανάστευση», προσθέτοντας στην ατμόσφαιρα της Νότιας Ασίας (η αρχική έκδοση του τραγουδιού περιέχει την απαγγελία της Μπαγκαβάτ Γκιτά (Bhagavad Gita), αλλά το άσμα αφαιρέθηκε στην τελική έκδοση της ταινίας). 

Αυτή η ιδιόμορφη ινδική ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με τις λάγνες σκηνές στις οποίες έγινε μάρτυρας ο Μπιλ καθώς περπατά μέσα στο σπίτι, τελικά στοχεύει προς το πιο σημαντικό, αλλά και το πιο κρυφό μέρος της ταινίας: Την Tantric Yoga και το Δυτικό παράγωγο του αποκρυφισμού, την Σεξουαλική Μαγεία . Αυτή η τελευταία ιδέα "εισήχθη" από τον Βρετανό αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλυ (Aleister Crowley) και τώρα είναι στο επίκεντρο των διδασκαλιών των διαφόρων μυστικών εταιριών: "Οι σχέσεις του Άλιστερ Κρόουλυ, με την Ινδική Γιόγκα και την Τάντρα ήταν σημαντική και πολύπλοκη. 

Ο Άλιστερ Κρόουλυ είχε άμεση σχέση σε ορισμένες μορφές αυτών των πρακτικών και ήταν εξοικειωμένος με τη σύγχρονη λογοτεχνία αυτών των θεμάτων, έγραψε εκτενώς γι 'αυτά και - αυτό που είναι ίσως το πιο σημαντικό – τα εφήρμοζε. Στην εκτίμησή του για την αξία της Τάντρα, ήταν μπροστά από την εποχή του, η οποία συνήθως θεωρεί την Τάντρα μια εκφυλισμένη μορφή του Ινδουισμού. Αντ ' αυτού, υποστήριζε ότι, « ακούγεται παράδοξο αλλά οι Tantrics είναι στην πραγματικότητα το πιο προηγμένοι των Ινδουιστών". 

Η επιρροή του Άλιστερ Κρόουλυ στην άσκηση της Ανατολικής, κυρίως ινδικής, εσωτερικής παράδοσης προς τη Δύση εκτείνεται επίσης στην ενσωμάτωση από τα στοιχεία της Γιόγκα και τηςΤάντρα στη δομή και το πρόγραμμα των δύο σημαίνοντων μαγικών ταγμάτων , του Α.: Α.:. και του OTO " - Martin P. Starr, “Ο Άλιστερ Κρόουλυ και ο δυτικός εσωτερισμός” Το παραπάνω απόσπασμα ορίζει ότι οι Ταντρικές έννοιες ενσωματώθηκαν σε δύο σημαντικές μυστικές εταιρείες: του Α.: Α.: και του OTO (Ordo Templi Orientis). 

Το OTO εξακολουθεί να έχει εξαιρετικά μεγάλη επιρροή στους κύκλους της ελίτ και φτάνει τα υψηλότερα επίπεδα της πολιτικής, των επιχειρήσεων και ακόμη και τη βιομηχανία του θεάματος. Στον πυρήνα αυτών των εντολών είναι το «Θέλημα», μια φιλοσοφία που δημιουργήθηκε από τον Άλιστερ Κρόουλυ που συνοψίστηκε στο ρητό «κάνε ότι θέλεις". Αυτό το ρητό είναι στην πραγματικότητα μια μετάφραση του « fais ce que tu voudras" το σύνθημα μιας μυστικής εταιρείας του 18ου αιώνα, που είναι το περίφημο Hellfire Club. Τα hellfire Clubs ειπώθηκε πως είναι τα «σημεία συνάντησης των προσώπων της ελίτ που επιθυμούσαν να λάβουν μέρος σε ανήθικες πράξεις, και τα μέλη της πολύ συχνά ήταν ενεργά στην πολιτική ". 

Σύμφωνα με διάφορες πηγές, οι δραστηριότητές τους συμπεριλαμβάνουν παρωδία θρησκευτικών τελετών, λατρεία του διαβόλου και απόκρυφες τελετές. Αν και οι λεπτομέρειες είναι ασαφείς σχετικά με αυτό το ελίτ κλαμπ, που ήταν γνωστό για την εκτέλεση στοιχειωδών σατανικών τελετών ως προοίμιο για τις νύχτες πορνείας. Οι πράξεις αυτές όμως δεν ήταν μόνο "για διασκέδαση" ή για να " σοκάρουν τους ανθρώπους", όπως κάποιες πηγές ισχυρίζονται, τα μέλη της ήταν μύστες των απόκρυφων μυστηρίων και τα τελετουργικά τους βασίστηκαν σε αρχαία έθιμα που αφορούν επικλήσεις και άλλες μορφές μαύρης μαγείας. 

Εν ολίγοις, αν και στην πραγματικότητα ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ ποτέ δεν ονομάζει τη μυστική εταιρεία που διεισδύει ο Μπιλ, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις για να καταλάβουμε σε τι είδους εταιρεία αναφέρεται. Το πιο σημαντικό, ο ίδιος λέει στους θεατές του: Αυτές οι εταιρεία εξακολουθούν να υπάρχουν.. ... και είναι πιο ισχυρές από ποτέ. Η Τελετουργία και τα μέλη της Το τελετουργικό ξεκινά με τον Αρχιερέα, ντυμένο στα κόκκινα, εκτελώντας μια τελετουργική ρουτίνα. Είναι στο κέντρο ενός «μαγικού κύκλου» που σχηματίζεται από νεαρές γυναίκες που είναι πολύ πιθανό να είναι Beta σκλάβοι .  Αργότερα, όταν ο Μπιλ δεν έχει μάσκα, σχηματίζεται ένας άλλος μαγικός κύκλος.

 

Οι μαγικοί κύκλοι είναι μία έννοια που χρησιμοποιείται στην τελετουργική μαγεία κατά τις επικλήσεις. Η τοποθέτηση των ανθρώπων σε αυτή τη σκηνή υπενθυμίζει τους μαγικούς κύκλους. Δεξιά: Ένας μαγικός κύκλος, όπως απεικονίζεται σε ένα αρχαίο Grimoire (Σφραγίδα).

 

Η τελευταία σκηνή της ταινίας λαμβάνει χώρα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών - ένα μέρος γεμάτο από άκρως συμβολικά στοιχεία (περισσότερα για αυτό στο επόμενο άρθρο). Εδώ, η Έλενα Χάρνφορντ κάνει βόλτες με ένα παιχνίδι που ονομάζεται Μαγικός Κύκλος (Magic Circle) - δείχνει ότι οι μέθοδοι της απόκρυφης ελίτ διαρρέουν μέσω του λαϊκού πολιτισμού, αλλά δεν γίνονται αντιληπτοί από όσους έχουν τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά . Η Αμάντα (Amanda) Κατά την έναρξη της τελετής, μία από τις Beta σκλάβους πηγαίνει στον Μπιλ και τον προτρέπει να φύγει από το σπίτι πριν συλληφθεί. Εμείς τελικά μαθαίνουμε ότι ήταν η Αμάντα, το κορίτσι που είχε περάσει από το μπάνιο του Βίκτωρα Ζίγκλερ. 

Όταν ο Μπιλ συλληφθεί και βγάλει (κυριολεκτικά) την μάσκα με εντολή του Αρχιερέα, η Αμάντα εμφανίζεται στο μπαλκόνι με ένα πολύ δραματικό τρόπο και λέει στον αρχιερέα πως θέλει να τον «εξαγοράσει», με μία φωνή που πλησιάζει το τελετουργικό δράμα. Ο ιερέας απαντά στη συνέχεια "Είστε σίγουροι ότι καταλαβαίνετε τι αναλαμβάνετε κάνοντας κάτι τέτοιο;" Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κακοποιήθηκε επανειλημμένως και στη συνέχεια να θυσιάστηκε. Την επόμενη ημέρα, ο Μπιλ ανακαλύπτει την αληθινή δύναμη αυτής της μυστικής εταιρείας.

 

Ο Μπιλ ανακαλύπτει στην εφημερίδα ότι η Αμάντα βρέθηκε νεκρή σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και ο θάνατός της οφείλεται σε υπερβολική δόση. Ο τρόπος με τον οποίο αυτή η τελετουργική δολοφονία είναι μεταμφιεσμένη ως υπερδοσολογία είναι πολύ παρόμοια με πολλούς τελετουργικούς θανάτους διασημοτήτων που συμβαίνουν στην πραγματική ζωή και που μεταμφιέζονται ως υπερβολικές δόσεις. Με πάγωμα και ανάγνωση του παραπάνω άρθρου στις ειδήσεις για την Αμάντα, μαθαίνουμε σημαντικές λεπτομέρειες σχετικά με το υπόβαθρο της Αμάντα (κλασσική κρυφή υπο-πλοκή του Κιούμπρικ). 

Για εκείνους που είναι «εν γνώσει», το άρθρο περιγράφει τέλεια τη ζωή ενός σκλάβου Beta προγραμματισμού της βιομηχανίας του θεάματος [(δηλαδή την Μέρυλιν Μονρόε (Marilyn Monroe) ή τον Μάικλ Τζάκσον]. Μπορούμε πράγματι να μάθουμε ότι η Αμάντα ήταν «συναισθηματικά ταραγμένη» ως έφηβος και υποβλήθηκε σε «θεραπείες» (μια λέξη κωδική για τον MK Programming ίσως;), είχε «σημαντικούς φίλους στον κόσμο της μόδας και της ψυχαγωγίας», και είχε μια «σχέση» με ένα ισχυρό σχεδιαστή μόδας ο οποίος "εντυπωσιάστηκε από τις ιδιωτικές, σαγηνευτικές σόλο παραστάσεις της" (τυπική συμπεριφορά μιας γατούλας Beta Programming). 

Αυτό το άρθρο, ωστόσο βολικά δεν αναφέρει ότι πωλούσε το σώμα της στην ελίτ και χρησιμοποιείτο στις απόκρυφες τελετές τους. Όπως είναι η περίπτωση για τις γατούλες Beta Programming που έχουν γίνει "παρίες", και έχουν εξοντωθεί από τους ανθρώπους που ήλεγχαν τη ζωή της. Το άρθρο αναφέρει ότι την είχαν δει να συνοδεύεται τελευταία στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της, από δύο άνδρες και ότι «γελούσε» (υπό την επήρεια ναρκωτικών και διαχωρισμού;). Όπως στην "πραγματική ζωή" οι θυσίες της ελίτ, παρουσιάζουν την «υπερβολική δόση» ως αιτία του θανάτου των.

Ο αρχιερέας

Κρυμμένος σε κόκκινο χρώμα, ο Αρχιερέας κάθεται σε θρόνο που διαθέτει ένα πολύ σημαντικό σύμβολο: Ένα δικέφαλο αετό που συμπληρώνεται από ένα στέμμα.

 

Ο δικέφαλος αετός είναι ένα από τα αρχαιότερα και τα πιο εμφανή σύμβολα του Τεκτονισμού. Ένας εστεμένος δικέφαλος αετός είναι αντιπροσωπευτικός του 33ου βαθμού του Ελευθεροτεκτονισμού, του υψηλότερου εφικτού βαθμού. Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ υπαινίσσεται ότι ο Αρχιερέας είναι 33ου βαθμού Τέκτων; Όπως και με τους άλλους συμμετέχοντες του τελετουργικού, η πραγματική ταυτότητα του αρχιερέα δεν αποκαλύπτεται ποτέ. 

Ωστόσο, ο Κιούμπρικ άφησε μερικά στοιχεία και υπαινίχθηκε την ταυτότητά του και τη σχέση του με την Αμάντα. Στο τέλους της ταινίας (και πηγές, όπως η IMDB), αναφέρει ότι τον ρόλο του αρχιερέα έπαιξε ο "βοηθός σκηνοθέτη» της ταινίας, ο Leon Vitali. Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το άρθρο ειδήσεων που αναφέρονται παραπάνω, ο Leon Vitali είναι το όνομα του σχεδιαστή μόδας του Λονδίνου που η Αμάντα είχε "σχέση" . Επιπλέον, ο Αρχιερέας έχει την αδιαμφισβήτητη Αγγλική προφορά. 

Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι ο Αρχιερέας είναι ο σχεδιαστής μόδας.

Απόσπασμα του άρθρου που παραπέμπει στον Leon Vitali. Αυτό το κρυφό άρθρο είναι ενδιαφέρον, δεδομένου ότι αποκαλύπτει την αληθινή φύση της βιομηχανίας της μόδας και της ψυχαγωγίας. Οι εξέχουσες προσωπικότητες σε αυτούς τους τομείς είναι μυημένοι στις απόκρυφες μυστικές εταιρείες και απασχολούν MK σκλάβους. Η δύναμη της Μυστικής Εταιρείας Όταν ο Μπιλ αποκαλύπτεται από τον Αρχιερέα, του λένε ότι ο ίδιος και η οικογένειά του θα πληρώσουν για οποιαδήποτε παράβαση. Την επόμενη μέρα, συνειδητοποιεί ότι παρακολουθείται από παράξενους ανθρώπους και γίνεται παρανοϊκός.

 

Ο τίτλος της εφημερίδας είναι "Lucky to be alive" (Τυχερός που είναι ζωντανός). Αυτό ισχύει και για τον Μπιλ. Αμέσως μετά ο Μπιλ πηγαίνει στο νεκροτομείο για να επιβεβαιώσει ότι η Αμάντα πέθανε και ο Βίκτωρ Ζίγκλερ τον καλεί.

 

Η συνάντηση λαμβάνει χώρα σε μία αίθουσα μπιλιάρδου του Βίκτωρα Ζίγκλερ, και η συζήτηση μεταξύ των δύο ανδρών είναι πιο έντονη από κάθε παιχνίδι. Παρά το γεγονός ότι ο Μπιλ είναι ένας πλούσιος γιατρός, δεν είναι μέρος της ελίτ. Ο Βίκτωρ Ζίγκλερ στέκεται απέναντι στον Μπιλ και είναι πολύ σαφής. Ενώ ο Βίκτωρ Ζίγκλερ φαίνεται να θέλει να είναι ειλικρινής και ευθύς με τον Μπιλ, έχουμε συνειδητοποιήσει ότι απλά προσπαθεί να καλύψει την άσχημη αλήθεια. 

Εκτός αυτού ο Μπιλ είναι ένας «αουτσάιντερ», ένας ξένος. Λέει στον Μπιλ: «Δεν νομίζω ότι έχετε συνειδητοποιήσει τι είδους πρόβλημα είχατε χθες το βράδυ. Ποιοι νομίζετε ότι ήταν αυτοί οι άνθρωποι; Αυτοί εκεί δεν ήταν απλοί άνθρωποι. Αν σου έλεγα ονόματά τους – και δεν θα σας πω τα ονόματά τους - Αλλά αν το έκανα, δεν νομίζω ότι θα κοιμόσασταν τόσο καλά" Ως εκ τούτου, ο Βίκτωρας Ζίγκλερ παραδέχεται ότι οι άνθρωποι που παρακολουθούν το τελετουργικό ήταν υψηλού επιπέδου, γνωστοί και ισχυροί άνθρωποι. 

Ο Κιούμπρικ ως εκ τούτου, καθιστά σαφές ότι οι πλουσιότεροι, οι πιο ισχυροί διαμορφωτές του «πραγματικού κόσμου» συναντώνται σε αυτούς τους τύπους των τελετουργιών ... και ότι αυτές οι τελετουργίες είναι εκτός ορίων για τον βέβηλο. Όταν ο Μπιλ αναφέρει την Αμάντα, ο Βίκτωρας Ζίγκλερ παίρνει μια πιο αμυντική στάση και απαντά: «Ήταν μια πόρνη» - πράγμα που σημαίνει ότι ήταν μια Beta σκλάβος που θα μπορούσε εύκολα να απορριφθεί. Στη συνέχεια, Βίκτωρας Ζίγκλερ λέει στον Μπιλ ότι όλα όσα συνέβησαν στο τελετουργικό ήταν μια κωμωδία για να τον τρομάξει, ο Μπιλ απαντά: "Είπες ότι ήταν ψεύτικο, μια παρωδία. Σας πειράζει να μου πείτε τι είδους γ... κωμωδία τελειώνει με κάποιον νεκρό; " Αυτό υπογραμμίζει τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ της αντίληψης του κοινού για τις απόκρυφες τελετές και τι πραγματικά συμβαίνει. 

Η τακτική τους είναι να οδηγήσουν τους κοινούς ανθρώπους στο συμπέρασμα ότι αυτές οι τελετουργίες της ελίτ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ανόητες συναντήσεις ανθρώπων με πολύ χρόνο στη διάθεσή τους. Στην πραγματικότητα, αυτά τα περίτεχνα τελετουργικά ενσωματώνουν συχνά πραγματικές προσπάθειες στην Μαύρη μαγεία και περιλαμβάνουν πραγματικές θυσίες αίματος και άλλων αποτρόπαιων πράξεων. Στη συνέχεια, ο Βίκτωρ Ζίγκλερ λέει στον Μπιλ τα ίδια πράγματα που λέει στις μάζες το σύστημα όταν κάποιος έχει θυσιαστεί από την ελίτ: Είναι OD’ed, ήταν ένα πρεζόνι, ήταν μόνο θέμα χρόνου και η αστυνομία δεν βλέπει κανένα βρώμικο παιχνίδι. Συμπέρασμα του Δεύτερου Μέρους 

Το δεύτερο μέρος αυτής της ανάλυσης εστιάζεται αποκλειστικά στην απροσδιόριστη μυστική εταιρεία που ο Μπιλ σκοντάφτει πάνω στο τελετουργικό της. Αν και τίποτα δεν αναφέρεται ρητά στους θεατές, οι συμβολισμοί, οι οπτικές ενδείξεις, ακόμα και η μουσική του “Μάτια Ερμητικά κλειστά” αποκαλύπτει μια πλευρά της απόκρυφης ελίτ που σπάνια εμφανίζεται στις μάζες. 

Δεν έχει μόνο η ταινία απεικονίσει τους πλουσιότερους και πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο που συμμετέχουν σε απόκρυφες τελετουργίες, δείχνει επίσης πώς αυτός ο κύκλος έχει επίσης την εξουσία να εκμεταλλευτεί σκλάβους, να καταδιώξει ανθρώπους, ακόμα και να ξεφύγει με θυσίες και δολοφονίες. Ακόμα χειρότερα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συμμετέχουν στην κάλυψη των εγκλημάτων τους. Η μυστική εταιρεία στην ταινία μοιάζει με το περίφημο Hellfire Club (Η Λέσχη της Φωτιάς της Κολάσεως), όπου εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες συναντήθηκαν για να συμμετάσχουν σε περίτεχνες σατανικές τελετές. 

Σήμερα, το O.T.O. και παρόμοιες μυστικές εταιρείες εξακολουθούν να συμμετέχουν σε τελετές που περιλαμβάνουν σωματική ενέργεια, όπως αυτή γίνεται αντιληπτή για να είναι ένας τρόπος για να επιτευχθεί μια κατάσταση του Διαφωτισμού. Η ενέργεια αυτή, που λαμβάνεται από την Ταντρική Γιόγκα, είναι στον πυρήνα των σύγχρονων και ισχυρών μυστικών κοινωνιών. Παρά το γεγονός ότι τίποτε από αυτά δεν αναφέρεται στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά”, ολόκληρη η ταινία μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα μεγάλο «μαγικό» ταξίδι, που χαρακτηρίζεται από ένα πίσω-εμπρός μεταξύ των αντίθετων δυνάμεων: τη ζωή και το θάνατο, τη σφοδρή επιθυμία και τον πόνο, το αρσενικό και το θηλυκό, το φως και το σκοτάδι, και ούτω καθεξής ... 

Τελειώνει σε μία μεγάλη οργασμική στιγμή του Διαφωτισμού. Αυτή η πτυχή της ταινίας, μαζί με άλλες κρυφές λεπτομέρειες, θα αναλυθούν στο τρίτο και τελευταίο μέρος αυτής της σειράς των άρθρων σχετικά με το “Μάτια Ερμητικά κλειστά”. Η σκιά είναι ένα ηθικό πρόβλημα που αμφισβητεί το σύνολο της προσωπικότητας του εγώ, γιατί κανείς δεν μπορεί να έχει συνείδηση για τη σκιά χωρίς ιδιαίτερη ηθική προσπάθεια. Για να γίνει συνείδηση προϋποθέτει την αναγνώριση της σκοτεινής πλευράς της προσωπικότητας, ως παρούσας και πραγματικής. Αυτή η πράξη είναι η βασική προϋπόθεση για κάθε είδους αυτογνωσίας. Carl Jung - Aion (1951). CW 9, Μέρος ΙΙ: σελ. 14

https://www.codexparanormal.com/